ضد آفتاب

پاسخ

بله مؤثر هست. مشکلی این است که در اکثر مواقع مقدار لازم از اسپری استفاده نمی‌شود. به همین دلیل توصیه اکثر پزشکان این است که اسپری استفاده نکنید. مشکل دیگر این است که ذرات ضدآفتاب نباید وارد ریه بشود؛ بنابراین:
◊ اسپری را هیچ‌وقت نزدیک شعله یا وقتی سیگار دستتان هست استفاده نکنید.
◊ اسپری را نزدیک پوست فشار بدهید. اصلاً برای صورت اسپری نکنید. ابتدا روی دست اسپری کنید بعد به‌صورت بمالید.
◊ بهتر است در روزهای بادی اسپری استفاده نکنید.
◊ مقدار مشخص کردن برای اسپری خیلی مشکل هست. آن‌قدر اسپری کنید که در نور آفتاب درخشش ایجاد شود.

پایان پاسخ

پاسخ

اگر یکنواخت پخش نشده بهتر است با دست روی پوست پخش‌کنید. برای صورت هم بهتر است کف دست اسپری کنید و روی صورت بمالید.

پایان پاسخ

پاسخ

پایه‌ی ضدآفتاب‌های اسپری الکل هست؛ بنابراین خطر آتش گرفتن و یا شعله‌ورشدن دارد. علاوه به راین ممکن است خشکی پوست را تشدید کنند. اگرچه FDA در مورد خطر بالقوه‌ی استنشاق اسپری رعایت احتیاط را ضروری دانسته ولی مشکل بالفعلی برای این موضوع گزارش نشده است.

پایان پاسخ

پاسخ

نه. در مورد ضدآفتاب‌های شیمیایی نگرانی از سمی بودن ماده‌ی مؤثر آن وجود دارد؛ بنابراین در مورد ضدآفتاب‌های شیمیایی بهتر است حد متعادل یا حتی حداقلی را رعایت کنید؛ مثلاً به دلیل سمیت زیاد ضدآفتاب Neutrogena با SPF +100 چه فرم اسپری و چه فرم لوسیون از بازار امریکا جمع‌آوری‌شده است.

پاسخ

بله تا حدودی مانع می‌شود. برنزه شدن نتیجه‌ی افزایش رنگ‌دانه‌های طبیعی پوست نسبت به نور خورشید یا لامپ‌های سولاریوم هست. ضدآفتاب مانع رسیدن این‌ نورها به پوست می‌شود بنابراین میزان برنزه شدن را کاهش می‌دهد. بهترین ضدآفتاب با دقیق‌ترین نحوه‌ی استفاده همه‌ی نورهای خورشید را بلوکه نمی‌کند.

فرض کنید ۱۰۰ واحد اشعه‌ی ماوراءبنفش نوع B را به پوست بتابانیم. این نوع اشعه مسئول اصلی برنزه شدن است. اگر ضد آفتاب با SPF=30 به پوست بزنیم ۳ واحد و اگر SPF=50 بزنیم ۲ واحد از این ۱۰۰ واحد به پوست می‌رسد. پس باوجود ضدآفتاب برنزه‌ شدن به مقدار کم اتفاق می‌افتد.

پایان پاسخ

پاسخ

تیره‌تر شدن

بعید است که ضدآفتاب باعث تیره‌تر شدن پوست شود. شاید ترکیباتی که در ضدآفتاب‌های شیمیایی وجود دارد باعث مشکلاتی در پوست و به‌ندرت باعث تیره‌گی بشود ولی تیره‌تر شدن پوست را باید به‌حساب عدم استفاده صحیح از ضدآفتاب بدانید. اگر ضدآفتاب مناسب استفاده کنید و هر دو ساعت هم استفاده کنید بازهم نباید فکر کنید ۱۰۰ درصد نور آفتاب بلوکه‌شده است. به همین دلیل است که علاوه بر ضدآفتاب توصیه می‌شود از سایر راه‌های محافظت از نور آفتاب استفاده کنید.

روشن شدن

تیپ‌های پوستی به نور آفتاب پاسخ‌های متفاوتی می‌دهند. پوست‌های روشن و بور در مقابل آفتاب دچار سوختگی و کک‌ومک می‌شوند درحالی‌که تیپ‌های گندمی و سبزه، برنزه می‌شوند و پوستشان تیره‌تر می‌شود. کک‌ومک افزایش پراکنده‌ی رنگ‌دانه‌های پوست هست و برنزه شدن افزایش یکنواخت همان رنگ‌دانه‌هاست. حالا اگر این افراد بعدازاین تغییر رنگ‌ها بلندمدت از ضدآفتاب استفاده کنند رنگ‌دانه‌های آن‌ها به مقدار اولیه بازمی‌گردد؛ یعنی در یک فرد سبزه به نظرش می‌رسد که ضدآفتاب باعث روشن‌تر شدن پوستش شده است.

پایان پاسخ

پاسخ

خیر. بسیاری از مردم فکر می‌کنند اگر SPF بالاتری را انتخاب کنند، بیشتر می‌توانند در آفتاب بمانند. این‌طور نیست و این‌یک باور غلط هست. تمام ضدآفتاب‌ها بعد از ۲ ساعت قدرت محافظت آن‌ها به مقدار زیادی کاهش پیدا می‌کند و نیاز به تکرار دارند. SPF بالاتر فقط به این معنی است که در این ۲ ساعت مقدار اشعه‌ی کمتری به پوست شما می‌رسد.

پایان پاسخ

پاسخ

 به دنبال کرم‌های ضد آفتاب بگردید که ته رنگ بژ برای خنثی کردن مواد سفیدش را دارد. اگر رنگ موردنظر خود را پیدا نمی‌کنید، از کرم ضد آفتاب به‌عنوان اولین مرحله در آرایش استفاده کنید و روی آن را با کانسلر یا انواع مواد آرایشی، بپوشانید. بعضی از محصولات ضدآفتاب فیزیکی با تکنولوژی جدیدتری ساخته‌شده‌اند و مواد مؤثر آن به ذرات کوچک‌تری تبدیل‌شده و ته رنگ سفید کمتری به‌جا می‌گذارد.

پایان پاسخ

پاسخ

ضدآفتاب‌های شیمیایی باعث تحریک چشم می‌شود. برای این موارد باید ضدآفتاب‌های فیزیکی را انتخاب کنید. در این موارد ضدآفتاب‌هایی که حاوی اکسید روی هستند گزینه‌ی مناسبی هستند.

پایان پاسخ

پاسخ

همه‌ی انواع پوست در مقابل اشعه‌ی ماوراءبنفش باید محافظت بشوند. افراد باپوست تیره شاید به دلیل رنگ‌ پوستشان و عدم بروز سوختگی زیر نور آفتاب تصور کنند که نیاز به ضدآفتاب ندارند. این تصور اشتباهی است. افراد باپوست تیره شاید در حالت طبیعی محافظتی در حد SPF ۷ تا ۱۳ داشته باشند ولی این مقدار کافی نیست. به یاد داشته باشیم غیر آفتاب‌سوختگی و برنزه‌شدن، نور خورشید عامل سرطان و پیری زودرس پوست هم هست.

پایان پاسخ

پاسخ

امولسیون (emulsion) ترکیب مایع با مایع هست بدون اینکه ذرات یکی در دیگری آمیخته شود. معمولاً دو مایع امتزاج‌ناپذیر یکی روغن و دیگری آب است منتها زمانی امولسیون گفته می‌شود که ذرات روغن در آب به‌صورت پایدار و یکنواخت پراکنده بشود. امولسیفایر ماده‌ای است که به پراکندگی یکنواخت کمک می‌کند مثل لستین. محلول (Solution) ترکیب دو ماده است که یکی در دیگری حل یا ممزوج می‌شود و یک ترکیب همگن ایجاد می‌شود. مثل محلول آب‌نمک که نمک حل شونده و آب حلال است. محلول روغنی زمانی گفته می‌شود که حلال روغن باشد و محلول آبی زمانی گفته می‌شود که حلال آب باشد.

تفاوت‌ها

◊ محلول‌های ضدآفتاب به‌صورت محلول آبی یا الکلی هستند که مواد مؤثر ضدآفتاب در آن حل‌شده است.
◊ لوسیون ضدآفتاب می‌تواند به‌صورت امولسیون یا محلول باشد. امولسیون معمولاً ضخیم‌تر از محلول‌ها و مقدار روغن آن‌ها نسبت به الکل و آب بیشتر هست. یکسری از لوسیون‌ها باید قبل از مصرف تکان داده شود.
◊ کرم ضدآفتاب به‌صورت امولسیون است و از لوسیون‌ها ضخیم‌تر هستند و حین خروج از تیوب شکل دار هستند. کرم‌ها به نگه‌دارنده نیاز دارند که معمولاً مرطوب‌کننده‌ هست. به دلیل اینکه نگه‌دارنده دارند ممکن است ایجاد آلرژی کنند.
◊ پماد‌ها نیمه‌ جامد هستند و تقریباً عمده‌ی حجم آن‌ها را روغن تشکیل داده است. چسبناک و ضخیم هستند و لایه‌ی محافظ ایجاد می‌کنند. نگه‌دارنده نیاز ندارند و به همین دلیل احتمال ایجاد آلرژی در آن‌ها ناچیز هست.
◊ ژل‌ها نیمه جامد و به‌صورت امولسیون آبی یا الکلی هستند. به ماده‌ی نگه‌دارنده نیاز دارند.

پماد و کرم

پماد (ointment) و کرم (cream) هر دو ترکیباتی چرب هستند. پماد‌ها بیش از ۸۰ درصد ترکیبشان روغنی است ولی کرم‌ها نسبت مساوی، معمولاً ۵۰-۵۰، ترکیب روغن و آب‌دارند. پماد و کرم هر دوروی پوست حالت چرب و چسبناک ایجاد می‌کنند و هر چه میزان روغن آن بیشتر باشد چرب‌تر و چسبناک‌تر خواهد بود. پماد به دلیل حجم بالای روغن روی پوست حالت انسداد ایجاد می‌کند. مواد مؤثره‌ی آن به‌راحتی جذب پوست نمی‌شود، همین‌طور که به آب پوست اجازه‌ی تبخیر نمی‌دهد. بیشتر روغنی که در پماد‌ها استفاده می‌شود وازلین و روغن‌های معدنی هست.

پایان پاسخ

پاسخ

ماده مؤثره‌ی ضدآفتاب یا مواد ارگانیک هستند مثل اکسی‌بنزوئن یا مواد غیر ارگانیک مثل روی یا تیتانیوم. مواد ارگانیک داخل پوست جذب می‌شوند و اشعه‌ی ماوراءبنفش را جذب می‌کنند و با تبدیل کردن به حرارت اثر مضر آن را از بین می‌برند. مواد غیر ارگانیک روی سطح پوست باقی‌مانده و مثل آینه اشعه‌ی ماوراءبنفش را منعکس می‌کنند.

سایر ترکیبات

◊ مرطوب‌کننده و روغن‌های طبیعی مثل روغن‌زیتون و نارگیل
◊ رنگ‌‌: معمولاً شامل رنگ‌دانه‌های آهن یا تیتانیوم باشد.
◊ ضدالتهاب: برای کاهش علائم ازادشدن هیستامین در آفتاب‌سوختگی
◊ محرک‌های برنزه‌شدن: مواد خاصی اضافه می‌شوند که در لایه‌ی شاخی پوست به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند مثل دی‌اکسی استون
◊ ضدآفتاب‌ ارگانیک: پابا (PABA)، سینامات، انترانیلات، سالیسیلات و بنزوفنون – PABA حساسیت تماسی ایجاد می‌کند برای همین از بنزوفنون ها بجای آن استفاده می‌شود. سینامات و سالیسیلات‌ها اثر کافی ندارند برای همین کمکی استفاده می‌شوند
◊ ضدآفتاب‌ غیر ارگانیک: روی، تیتانیوم، کائولین، آهن و ایکتیول
◊ آنتی‌اکسیدان و ویتامین C و E
◊ پایه: می‌تواند روغنی یا الکلی باشد. پایه‌های روغنی بخصوص در ضدآفتاب‌های غیر ارگانیک بکار می‌روند که برای پوست‌های چرب یا آکنه‌ای مناسب نیستند. پایه‌های الکلی باعث خشک شدن پوست می‌شوند.

پایان پاسخ

پاسخ