هدف اصلی لیفت پیشانی اصلاح افتادگی ابروهاست. به همین دلیل لیفت پیشانی به لیفت ابرو شهرت پیداکرده است. کم کردن چین‌وچروک‌های پیشانی، اصلاح طول و فرم پیشانی سایر نازیبایی‌هایی هستند که طی لیفت پیشانی قابل‌دستیابی هستند. لیفت پیشانی روش‌های مختلفی دارد و هر روش برای نازیبایی خاصی اثرمندی بیشتر دارد. اهداف لیفت پیشانی به‌صورت جداگانه بحث می‌شود.

لیفت باز پیشانی که به لیفت تاجی شکل معروف است (Bicoronal Forehead Lift). این روش قابل پیش‌بینی‌ترین و پایدارترین نتیجه را در پی دارد. علت اینکه لیفت اندوسکوپیک به لیفت باز ترجیح داده‌شده طول برش زیاد در لیفت باز است. باید به این نکته توجه داشت که برش جلوی مو یا داخل مو در بهترین شرایط با درجاتی از ریزش مو همراه می‌شود.

برش لیفت باز پیشانی

در لیفت باز پیشانی معمولاً برش در محل تِل یا تاج سر هست. در مواردی این برش را چند میلی‌متر عقب‌تر از محل رستن‌گاه مو می‌دهیم. در هر دو شکل، وارد فضای زیرپوست پیشانی می‌شویم. اتصالات استخوانی ابرو را آزاد می‌کنیم. چین‌وچروک‌های پیشانی را تا حد امکان باز می‌کنیم و پیشانی را در جهت مناسب لیفت می‌کنیم. پوست اضافه را حذف و برش را ترمیم می‌کنیم.

پایدارترین نتیجه لیفت ابرو با لیفت باز پیشانی به دست می‌آید. ولی این روش به برش نسبتاً زیادی نیاز دارد. گاهی برش جلوی رویش مو قابل‌رؤیت می‌شود. برش داخل موها معمولاً بین موهای پرپشت دیده نمی‌شود ولی در امتداد خط برش مو‌ها عموماً دچار ریزش می‌شود. در آقایان به دلیل احتمال ریزش مو و عقب رفتن مو‌ها بخصوص در ناحیه‌ی شقیقه، احتمال دیده شدن محل برش وجود دارد. بااین‌حال تکنیک‌های پیشرفته‌ی کاشت مو این مشکل را تا حدود زیادی رفع کرده است. درصورتی‌که قابل دید شدن برش جلوی مو، کاشت چند ردیف مو برش را کاملاً از دید خارج می‌کند.
لیفت باز پیشانی تنها روشی است که در آن امکان کوتاه کردن پیشانی وجود دارد. زمانی که برش جلوی مو داده شود طول پیشانی کاهش داده می‌شود. باید در نظر داشت که کاهش طول پیشانی همیشه با کاشتن چند ردیف مو امکان‌پذیر است.
لیفت باز پیشانی مؤثرترین روش برای بهبود چین‌وچروک‌های عمیق پیشانی است. معمولاً با لیفت اندوسکوپیک چین‌وچروک‌های خفیف تا متوسط بهبود می‌یابد ولی جین‌های عمیق به روش باز نیاز دارد. گاهی این جین‌های به‌قدری عمیق است که با لیفت باز به‌تنهایی هم رفع نمی‌شود.

مقایسه

در مقایسه با لیفت اندوسکوپیک، امکان اصلاح طول پیشانی و فرم پیشانی فقط در لیفت باز ممکن است. در لیفت اندوسکوپیک همیشه طول پیشانی افزایش پیدا می‌کند ولی درروش باز کنترل طول در دستان جراح است. برش نسبتاً طولانی و احتمال قابل‌رؤیت شدن معایب اصلی این روش هستند و له همین دلیل است که لیفت باز جای خود را به لیفت اندوسکوپیک داده است.

افتادگی ابرو معمولاً از قسمت خارجی شروع می‌شود و ممکن است در جوانی رخ دهد. درصورتی‌که پیشانی چین‌وچروکی نداشته باشد و افتادگی محدود به ثلث بیرونی ابرو باشد لیفت شقیقه تکنیک مناسبی خواهد بود. لیفت شقیقه با بی‌حسی موضعی با داروی خواب‌آور قابل انجام هست.

برش لیفت شقیقه

در این روش، با برش کوچکی از ناحیه‌ی شقیقه وارد می‌شویم و اتصالات ابرو در ثلث خارجی را قطع می‌کنیم. سپس ابرو به سمت عقب و بالا لیفت می‌شود. برش می‌تواند از داخل مو و یا جلوی موهای شقیقه داده شود. در این روش می‌شود از اندوسکوپ هم استفاده کرد تا وسعت بیشتری از اتصالات ابرو به استخوان جدا شود.

این روش فقط امکان اصلاح افتادگی ابرو در یک‌سوم خارجی را دارد. امکان بالابردن سایر بخش‌های ابرو با این روش وجود ندارد. چین‌و‌چروک‌های پیشانی با این روش اصلاح نمی‌شود ولی جین‌های بیرونی گوشه‌ی چشم ممکن است بهتر شود. واضح است که در این روش امکان تغییر شکل فرم و طول پیشانی وجود ندارد؛ بنابراین این روش برای افراد جوانی که فقط افتادگی خارجی ابرو دارند و سایر مشکلات پیشانی وجود ندارد مناسب است.
درصورتی‌که فاصله‌ی ابرو از رستن‌گاه موهای شقیقه زیاد باشد با برش در محل رویش موها این طول قابل کاهش است. محل برش در این موارد مناسب است و معمولاً قابل‌رؤیت نیست. در همراهی با لیفت شقیقه امکان کانتوپکسی یا اصلاح موقعیت گوشه‌ی چشم وجود دارد.

لیفت شقیقه چقدر مؤثر است؟

باید از هر تکنیک به‌اندازه‌ی قابلیت‌هایش انتظار داشت. تقریباً حدود سه دهه قبل آقایی به نام دیووید نایز این روش را مطرح کرد. آن زمان امکانات اندوسکوپی وجود نداشت و تنها روش لیفت ابرو، لیفت باز پیشانی بود. ایشان با این ابداع نتایج بسیار خوبی در جوان‌سازی دور چشم به دست آورد. پس از معرفی اندوسکوپ، لیفت باز پیشانی کمتر انجام شد و لیفت اندوسکوپیک، به دلیل نتایج بهتر جایگزین لیفت شقیقه شد. مسلم است لیفت شقیقه به روش اندوسکوپیک نتیجه‌ی بهتری خواهد داشت. از سیر تاریخی این روش‌ها واضح است که لیفت شقیقه نتایج کمتری از لیفت اندوسکوپیک دارد.

در این روش برش درست بالای ابرو در محل شروع رویش ابرو‌ها داده می‌شود. به میزانی که نیاز است ابرو بالا کشیده شود پوست بالای ابرو برداشته می‌شود و ابرو به بالا لیفت می‌شود. این روش با بی‌حسی موضعی قابل انجام است.

اثر این روش برای بالابردن ابرو مناسب است ولی معمولاً محل برش قابل‌رؤیت می‌شود. در این روش امکان بهبود چین‌وچروک‌های پیشانی به‌صورت مستقیم وجود ندارد. منتها چین‌وچروک‌ها به‌صورت غیرمستقیم کاهش پیدا می‌کند.

این روش برای افراد مسن که افتادگی شدید پلک باعث مشکل در دید آن‌ها می‌شود مناسب است. این افراد معمولاً برای لیفت باز یا اندوسکوپیک پرخطر هستند و بهترین راه برای لیفت ابرو برش مستقیم است. در پوست فرد مسن برش بالای ابرو خیلی در دید قرار نمی‌گیرد.
این روش برای افراد جوان به دلیل قابل‌رؤیت بودن برش توصیه نمی‌شود. در افراد جوانی که کاشت ابرو انجام داده‌اند این روش را می‌توان بکار برد مشروط بر اینکه مجدد با کاشت ابرو این برش از دید مخفی شود.

◊◊ لیفت باز پیشانی، لیفت شقیقه و لیفت مستقیم ابرو

◊◊ بیشتر مراجعه‌کنندگان برای لیفت پیشانی، خواهان بالابردن ابرو و یا اصلاح فرم پیشانی هستند. اصلاح فرم پیشانی تنها از طریق لیفت باز پیشانی قابل انجام است. نباید انتظار اصلاح فرم پیشانی با جراحی اندوسکوپیک داشته باشید.
◊◊ اگر در آینده‌ی نزدیک برای لیفت جراحی ابرو برنامه‌ای دارید از تاتوابرو و جراحی زیبایی پلک بالا پرهیز کنید
◊◊ جراحی زیبایی پلک بالا به‌تنهایی در صورت وجود افتادگی ابرو نتیجه‌ی مطلوبی برای شما ایجاد نخواهد کرد.
◊◊ تاتو کردن ابرو برای بالابردن ابرو امکان لیفت پیشانی را در آینده از شما خواهد گرفت. درصورتی‌که لیفت، ابرو‌یِ تاتو شده بالاتر از حد معمول قرار می‌گیرد و به‌صورت شما حالت متعجب خواهد داد.
◊◊ اگر زیبایی پلک بالا را زودتر از لیفت ابرو انجام دهید احتمال اینکه در آینده بتوانید لیفت پیشانی کنید کمتر می‌شود.

لیفت پیشانی بیشتر به لیفت ابرو شناخته می‌شود. در این جراحی، علاوه بر بالابردن یا لیفت ابروها، نازیبایی‌های دیگری هم قابل اصلاح است. چین‌و‌چروک‌های پیشانی، فرم و طول پیشانی در طی لیفت پیشانی قابل اصلاح است. حین لیفت پیشانی می‌توان عضلات اخم کننده راکمی تضعیف کرد تا از چین‌وچروک‌های ناحیه‌ی اخم در آینده جلوگیری شود.
روش‌های مختلفی برای لیفت پیشانی وجود دارد. هدف اصلی همه‌ی فن‌ها بالابردن ابروست ولی برای سایر نازیبایی‌ها هر فن اثر خاص خود را دارد.

چین‌وچروک‌های پیشانی به دلیل بالابردن ابرو حین حرف زدن و یا اخم کردن در نور آفتاب ایجاد می‌شود. نحوه‌ی ایجاد چین‌های پیشانی اخم کردن یا بالابردن مداوم ابرو‌هاست. زمانی که مدت زیادی در نور زیاد مشغول به کار باشیم به‌صورت غیرارادی چشم‌ها را با اخم کردن تنگ می‌کنیم. این حرکت در طی سال‌ها باعث ایجاد چین‌های عمودی بین ابروها می‌شود که خط اخم نامیده می‌شود. زمانی که افتادگی ابرو رخ دهد به‌صورت غیرارادی برای نگاه کردن عضلات پیشانی ابروها را به بالا می‌کشند. این حرکت هم در طولانی‌مدت باعث ایجاد چین‌های افقی پیشانی می‌شود. علاوه براین هر فردی برای صحبت کردن و نشان دادن حالت‌های خود مدل خاصی از انقباض عضلات مؤثر بر پیشانی را به کار می‌برند. در طولانی‌مدت چین‌های متناسب با این حرکات روی پیشانی ظاهر می‌شود. اصلاح این چین‌وچروک‌ها یکی از اهداف لیفت پیشانی است.

راه حل چین‌وچروک‌های پیشانی

بوتاکس، ژل و لیزر یا ترکیب آن‌ها، برای چین‌های خفیف روش مؤثری هستند. چین‌های عمیق معمولاً به جراحی نیاز دارند. بر اساس عمق چین‌ فن مناسب انتخاب می‌شود. لیفت اندوسکوپیک معمولاً قادر به اصلاح چین‌های خیلی عمیق نیست و اصلاح آن‌ها به لیفت باز نیاز دارد.

طول پیشانی کلاسیک تقریباً یک‌سوم طول صورت است. در بعضی افراد طول پیشانی‌بلند‌تر و در بعضی به دلیل پایین بودن خط رویش مو، طول پیشانی کوتاه‌تر است.
در ترکیب صورت پیشانی‌بلند یا کوتاه ضرورتاً به معنی نازیبایی نیست ولی با تغییر این اندازه می‌توان جذابیت بیشتری به‌صورت داد.

اصلاح فرم پیشانی یکی‌ از اهداف لیفت پیشانی می‌تواند باشد. تنها تکنیکی که هم‌زمان با لیفت می‌توان اصلاح فرم را انجام داد لیفت پیشانی باز است.

تغییر شکل پیشانی

اشکالات مختصر را می‌شود با تزریق فیلر اصلاح کرد. غیر قرینگی و ظاهر پیشانی ناندرتال با جراحی روی استخوان هم‌زمان با لیفت قابل اصلاح است. در پیشانی ناندرتال، قسمت بالای ابرو برجسته و قسمت میانی پیشانی فرورفته است. در موارد پیشانی شیب‌دار با تراش استخوان و سیمان استخوانی می‌توان شکل محدب‌تری برای پیشانی هم‌زمان با لیفت باز ابرو ایجاد کرد.

مهم‌ترین نازیبایی که در جراحی لیفت مورد اصلاح قرار می‌گیرد افتادگی ابرو است. به همین دلیل است که لیفت پیشانی (Forehead Lift) به لیفت ابرو (Brow Lift) بیشتر شناخته می‌شود.

غیر قرینگی ابروها، افتادگی کلی ابرو یا افتادگی دم ابرو موارد شایعی هستند که با لیفت اصلاح می‌شوند. افتادگی ابرو باگذشت سن، معمولاً از یک‌سوم خارجی شروع می‌شود و باعث افتادگی پلک در سمت خارج می‌شود. در این موارد، بوتاکس و لیفت شقیقه برحسب شدت مشکل را رفع می‌کند. افتادگی ابرو می‌تواند در تمام طول ابرو اتفاق بیافتد. در این موارد لیفت پیشانی اندوسکوپیک شایع‌ترین روشی است که بکار می‌رود.
عدم تقارن ابرو‌ها می‌تواند در افتادگی پلک (پتوز) و فلج عصب صورتی اتفاق بیافتد.

◊◊ در لیفت پیشانی می‌توان برای بالابردن ابرو، اصلاح طول پیشانی، تغییر شکل پیشانی و کاهش چین‌وچروک‌های پیشانی استفاده کرد. اهداف لیفت پیشانی را از زبان دکتر علوی فوق تخصص جراحی پلاستیک بشنوید.

◊◊ بیشتر مراجعه‌کنندگان برای لیفت پیشانی، خواهان بالابردن ابرو و یا اصلاح فرم پیشانی هستند. اصلاح فرم پیشانی تنها از طریق لیفت باز پیشانی قابل انجام است. نباید انتظار اصلاح فرم پیشانی با جراحی اندوسکوپیک داشته باشید.
◊◊ در تمام روش‌های لیفت پیشانی، امکان بالابردن ابرو وجود دارد.
◊◊ جراحی زیبایی پلک بالا به‌تنهایی در صورت وجود افتادگی ابرو نتیجه‌ی مطلوبی برای شما ایجاد نخواهد کرد.
◊◊ تاتو کردن ابرو برای بالابردن ابرو امکان لیفت پیشانی را در آینده از شما خواهد گرفت. در صورت لیفت، ابرو‌یِ تاتو شده، به حدی بالا خواهد رفت که صورت حالت متعجب پیدا خواهد کرد. اشتباه است که فکر کنید با لیفت کمتر این مشکل را حل خواهید کرد چون دران صورت پوست پلک حالت نرمال پیدا نمی‌کند.
◊◊ انجام زیبایی پلک بالا درصورتی‌که افتادگی پلک وجود داشته باشد امکان لیفت پیشانی را در آینده‌ی نزدیک از میان خواهد برد.
◊◊ لیفت اندوسکوپیک روش ایده‌آل در مورد افتادگی ابرو با پیشانی کوتاه است.
◊◊ لیفت شقیقه برای افتادگی ثلث خارجی ابرو درصورتی‌که سایر نواحی ابرو افتادگی نداشته باشد مناسب است.
◊◊ لیفت باز در مواردی که افتادگی ابرو همراه با چین‌های عمیق است و فرم پیشانی نیاز به اصلاح دارد روش ایده‌آل است.