هدف اصلی لیفت پیشانی اصلاح افتادگی ابروهاست. به همین دلیل لیفت پیشانی به لیفت ابرو شهرت پیداکرده است. کم کردن چین‌وچروک‌های پیشانی، اصلاح طول و فرم پیشانی سایر نازیبایی‌هایی هستند که طی لیفت پیشانی قابل‌دستیابی هستند. لیفت پیشانی روش‌های مختلفی دارد و هر روش برای نازیبایی خاصی اثرمندی بیشتر دارد. اهداف لیفت پیشانی به‌صورت جداگانه بحث می‌شود.

لیفت باز پیشانی که به لیفت تاجی شکل معروف است (Bicoronal Forehead Lift). این روش قابل پیش‌بینی‌ترین و پایدارترین نتیجه را در پی دارد. علت اینکه لیفت اندوسکوپیک به لیفت باز ترجیح داده‌شده طول برش زیاد در لیفت باز است. باید به این نکته توجه داشت که برش جلوی مو یا داخل مو در بهترین شرایط با درجاتی از ریزش مو همراه می‌شود.

برش لیفت باز پیشانی

در لیفت باز پیشانی معمولاً برش در محل تِل یا تاج سر هست. در مواردی این برش را چند میلی‌متر عقب‌تر از محل رستن‌گاه مو می‌دهیم. در هر دو شکل، وارد فضای زیرپوست پیشانی می‌شویم. اتصالات استخوانی ابرو را آزاد می‌کنیم. چین‌وچروک‌های پیشانی را تا حد امکان باز می‌کنیم و پیشانی را در جهت مناسب لیفت می‌کنیم. پوست اضافه را حذف و برش را ترمیم می‌کنیم.

پایدارترین نتیجه لیفت ابرو با لیفت باز پیشانی به دست می‌آید. ولی این روش به برش نسبتاً زیادی نیاز دارد. گاهی برش جلوی رویش مو قابل‌رؤیت می‌شود. برش داخل موها معمولاً بین موهای پرپشت دیده نمی‌شود ولی در امتداد خط برش مو‌ها عموماً دچار ریزش می‌شود. در آقایان به دلیل احتمال ریزش مو و عقب رفتن مو‌ها بخصوص در ناحیه‌ی شقیقه، احتمال دیده شدن محل برش وجود دارد. بااین‌حال تکنیک‌های پیشرفته‌ی کاشت مو این مشکل را تا حدود زیادی رفع کرده است. درصورتی‌که قابل دید شدن برش جلوی مو، کاشت چند ردیف مو برش را کاملاً از دید خارج می‌کند.
لیفت باز پیشانی تنها روشی است که در آن امکان کوتاه کردن پیشانی وجود دارد. زمانی که برش جلوی مو داده شود طول پیشانی کاهش داده می‌شود. باید در نظر داشت که کاهش طول پیشانی همیشه با کاشتن چند ردیف مو امکان‌پذیر است.
لیفت باز پیشانی مؤثرترین روش برای بهبود چین‌وچروک‌های عمیق پیشانی است. معمولاً با لیفت اندوسکوپیک چین‌وچروک‌های خفیف تا متوسط بهبود می‌یابد ولی جین‌های عمیق به روش باز نیاز دارد. گاهی این جین‌های به‌قدری عمیق است که با لیفت باز به‌تنهایی هم رفع نمی‌شود.

مقایسه

در مقایسه با لیفت اندوسکوپیک، امکان اصلاح طول پیشانی و فرم پیشانی فقط در لیفت باز ممکن است. در لیفت اندوسکوپیک همیشه طول پیشانی افزایش پیدا می‌کند ولی درروش باز کنترل طول در دستان جراح است. برش نسبتاً طولانی و احتمال قابل‌رؤیت شدن معایب اصلی این روش هستند و له همین دلیل است که لیفت باز جای خود را به لیفت اندوسکوپیک داده است.

افتادگی ابرو معمولاً از قسمت خارجی شروع می‌شود و ممکن است در جوانی رخ دهد. درصورتی‌که پیشانی چین‌وچروکی نداشته باشد و افتادگی محدود به ثلث بیرونی ابرو باشد لیفت شقیقه تکنیک مناسبی خواهد بود. لیفت شقیقه با بی‌حسی موضعی با داروی خواب‌آور قابل انجام هست.

برش لیفت شقیقه

در این روش، با برش کوچکی از ناحیه‌ی شقیقه وارد می‌شویم و اتصالات ابرو در ثلث خارجی را قطع می‌کنیم. سپس ابرو به سمت عقب و بالا لیفت می‌شود. برش می‌تواند از داخل مو و یا جلوی موهای شقیقه داده شود. در این روش می‌شود از اندوسکوپ هم استفاده کرد تا وسعت بیشتری از اتصالات ابرو به استخوان جدا شود.

این روش فقط امکان اصلاح افتادگی ابرو در یک‌سوم خارجی را دارد. امکان بالابردن سایر بخش‌های ابرو با این روش وجود ندارد. چین‌و‌چروک‌های پیشانی با این روش اصلاح نمی‌شود ولی جین‌های بیرونی گوشه‌ی چشم ممکن است بهتر شود. واضح است که در این روش امکان تغییر شکل فرم و طول پیشانی وجود ندارد؛ بنابراین این روش برای افراد جوانی که فقط افتادگی خارجی ابرو دارند و سایر مشکلات پیشانی وجود ندارد مناسب است.
درصورتی‌که فاصله‌ی ابرو از رستن‌گاه موهای شقیقه زیاد باشد با برش در محل رویش موها این طول قابل کاهش است. محل برش در این موارد مناسب است و معمولاً قابل‌رؤیت نیست. در همراهی با لیفت شقیقه امکان کانتوپکسی یا اصلاح موقعیت گوشه‌ی چشم وجود دارد.

لیفت شقیقه چقدر مؤثر است؟

باید از هر تکنیک به‌اندازه‌ی قابلیت‌هایش انتظار داشت. تقریباً حدود سه دهه قبل آقایی به نام دیووید نایز این روش را مطرح کرد. آن زمان امکانات اندوسکوپی وجود نداشت و تنها روش لیفت ابرو، لیفت باز پیشانی بود. ایشان با این ابداع نتایج بسیار خوبی در جوان‌سازی دور چشم به دست آورد. پس از معرفی اندوسکوپ، لیفت باز پیشانی کمتر انجام شد و لیفت اندوسکوپیک، به دلیل نتایج بهتر جایگزین لیفت شقیقه شد. مسلم است لیفت شقیقه به روش اندوسکوپیک نتیجه‌ی بهتری خواهد داشت. از سیر تاریخی این روش‌ها واضح است که لیفت شقیقه نتایج کمتری از لیفت اندوسکوپیک دارد.

در این روش برش درست بالای ابرو در محل شروع رویش ابرو‌ها داده می‌شود. به میزانی که نیاز است ابرو بالا کشیده شود پوست بالای ابرو برداشته می‌شود و ابرو به بالا لیفت می‌شود. این روش با بی‌حسی موضعی قابل انجام است.

اثر این روش برای بالابردن ابرو مناسب است ولی معمولاً محل برش قابل‌رؤیت می‌شود. در این روش امکان بهبود چین‌وچروک‌های پیشانی به‌صورت مستقیم وجود ندارد. منتها چین‌وچروک‌ها به‌صورت غیرمستقیم کاهش پیدا می‌کند.

این روش برای افراد مسن که افتادگی شدید پلک باعث مشکل در دید آن‌ها می‌شود مناسب است. این افراد معمولاً برای لیفت باز یا اندوسکوپیک پرخطر هستند و بهترین راه برای لیفت ابرو برش مستقیم است. در پوست فرد مسن برش بالای ابرو خیلی در دید قرار نمی‌گیرد.
این روش برای افراد جوان به دلیل قابل‌رؤیت بودن برش توصیه نمی‌شود. در افراد جوانی که کاشت ابرو انجام داده‌اند این روش را می‌توان بکار برد مشروط بر اینکه مجدد با کاشت ابرو این برش از دید مخفی شود.

◊◊ لیفت باز پیشانی، لیفت شقیقه و لیفت مستقیم ابرو

◊◊ بیشتر مراجعه‌کنندگان برای لیفت پیشانی، خواهان بالابردن ابرو و یا اصلاح فرم پیشانی هستند. اصلاح فرم پیشانی تنها از طریق لیفت باز پیشانی قابل انجام است. نباید انتظار اصلاح فرم پیشانی با جراحی اندوسکوپیک داشته باشید.
◊◊ اگر در آینده‌ی نزدیک برای لیفت جراحی ابرو برنامه‌ای دارید از تاتوابرو و جراحی زیبایی پلک بالا پرهیز کنید
◊◊ جراحی زیبایی پلک بالا به‌تنهایی در صورت وجود افتادگی ابرو نتیجه‌ی مطلوبی برای شما ایجاد نخواهد کرد.
◊◊ تاتو کردن ابرو برای بالابردن ابرو امکان لیفت پیشانی را در آینده از شما خواهد گرفت. درصورتی‌که لیفت، ابرو‌یِ تاتو شده بالاتر از حد معمول قرار می‌گیرد و به‌صورت شما حالت متعجب خواهد داد.
◊◊ اگر زیبایی پلک بالا را زودتر از لیفت ابرو انجام دهید احتمال اینکه در آینده بتوانید لیفت پیشانی کنید کمتر می‌شود.