یکی از مهم ترین عوامل در نتیجه دهی مطلوب جراحی پروتز سینه، انتخاب سایز پروتز سینه می باشد که این امر به مشخصات پروتز و شرایط جسمی فرد بستگی دارد. این شرایط جسمی شامل مشخصات بافت پستان و قفسهی سینه است. در این مقاله به طور کامل تمام مشخصات و شرایط بهترین سایز پروتز سینه را بررسی خواهیم کرد.
انتظار است در پایان بدانید چه عواملی در تعیین سایز پروتز سینه دخالت دارند. پس برای آگاهی از این مورد تا پایان مقاله همراه ما باشید.
مشخصات پروتز
درحال حاضر تنها از پروتزهایی با جنس سیلیکونی با شکل گرد یا قطره اشکی استفاده میشود. پروتزهای نمکی که جداری سیلیکونی داشتند و از اب نمک استریل پرشده بود، منسوخ شده و دیگر استفاده نمیشود. سایر اشکال پروتز هم خیلی به ندرت استفاده میشوند. قطر پروتز، حجم و میزان برجستگی پروتز مشخصات تعیین کننده هستند.
در ادامه مشخصات اصلی سایز پروتز را بررسی خواهیم کرد.
قاعده یا قطر پروتز
مهمترین مشخصهی پروتز این مورد است. قطر پروتز باید با قاعدهی پستان و اندازهی قفسهی سینه به صورت متناسب انتخاب شود.
پروفایل (برجستگی)
این مشخصه نشان دهنده میزان برجستگی پروتز می باشد. میزان برجستگی یا پروفایل را در نمای نیمرخ بهتر میتوان درک کرد. معمولا برجستگی در سه گروه قرار داده میشود. به عنوان مثال پروتزهای ساخت منتور در سه گروه پروجکشن متوسط، زیاد (high) یا خیلی زیاد (ultra-high) قرار میگیرند.
حجم
مراجعه کنندگان پروتز را براساس حجم میشناسند. با این حال باید بدانید که جراح پلاستیک بر اساس پهنا و حجم بافت سینه و میزان برجستگی مورد نیاز، حجم مناسب را انتخاب میکند.
شکل پروتز
پروتزها گرد یا قطره اشکی هستند. پروتزهای گرد (یا round) به شکل نیم کرده هستند و مقطع دایرهای و شکل نیمکره دارند. پروتزهای قطره اشکی (یا اناتومیکال) مقطع دایرهای دارند ولی از پهلو به شکل قطره اشک هستند. یعنی قسمت بالایی پروتز برجستگی کمتری دارد.
انتخاب شکل پروتز خیلی راهحل مشخصی ندارد. بسیاری از مراجعهکنندگان ایرانی تمایلی به استفاده از پروتزهای قطره اشکی ندارند. عدهی بیشتری هم از وجود شکلهای متفاوت پروتز بیاطلاع هستند. جالب است بدانید تعدادی از بیمارانی که جراحی پروتز سینه را انجام داده بودند را بررسی کردند. این بیماران را به چندین جراح پلاستیک نشان دادند تا با معاینه شکل پروتز را حدس بزنند. جالب است بدانید هیچ کدام از جراحان پلاستیک نتوانستند نمرهی قابل قبولی بگیرند. یعنی شکل پروتز در خیلی از موارد روی شکل نهایی سینه تاثیری نمیگذارد. با این حال این موضوع برای همهی موارد صادق نیست. بصورت کلی شکل پروتز عامل خیلی مهمی برای تعیین سایز پروتز سینه درنظر گرفته نمیشود.
مشخصات پستان
پوست و بافت پستان باید بتواند گنجایش پروتز انتخاب شده را داشته باشد. تصور کنید میخواهید داخل پاکت نایلونی یک طالبی قرار بدهید. مسالهی بدیهی این هست که طالبی باید از گنجایش پاکت بیشتر نباشد. مسالهی بعدی این هست که باید پاکت تحمل وزن طالبی را داشته باشد. در مورد پستان مساله پیچیدهتر هست چون پوست و بافت قابلیت کشسانی دارد. به این معنی که پوست میتواند با کش آمدن حجم بیشتری را بپذیرد. نکتهی مهم دیگری هم که درمورد پستان وجود دارد این است که لبههای پروتز از ورای پوست دیده نشود. از این گذشته، پوست و بافت پستان باید تحمل نگهداری وزن پروتز را برای مدت زیادی داشته باشد.
اگر این مسایل در نظر گرفته نشود مشکلاتی ایجاد میشود. دیده شدن لبههای پروتز از پوست، بیرون زدن پروتز از پوست و افتادگی پروتز مشکلاتی هستند که ممکن است ایجاد شوند. به ترتیب rippling ، extrusionو double bubble deformity برای این اصطلاحات استفاده میشوند. در قسمت سوالات میتوانید اطلاعات بیشتری در این مورد پیدا کنید.
شاخصهای مهم پستان
مهمترین مشخصات و ویژگی سینه ها برای انتخاب سایز پروتز سینه شامل قاعدهی پستان (پهنای پستان)، محل نوک پستان و فاصلهی نوک پستان تا چین زیر پستان میباشد.
قابلیت ارتجاع پوست پستان مسالهی مهمی در تعیین حجم پروتز است. پوستی که خاصیت ارتجاعی مناسب ندارد قابلیت تحمل طولانی مدت پروتز سنگین را ندارد. حجم بافت پستان هم برای پوشش پروتز بسیار حیاتی هست. غیر از پوست، بافت پستان باید پوشش مناسبی برای پروتز مهیا کند، اگر بافت ضخامت کافی نداشته باشد استفاده از پروتز زیر پستان مناسب نیست. در این موارد البته راه کار اضافه کردن عضلهی سینه برای پوشش پروتز هست. یعنی پروتز را زیرعضلهی سینهای قرار میدهیم.
قاعده یا پهنای پستان
پهنای بافت پستان و قفسهی سینه تعیین کنندهی قطر پروتز هست. شاید قطر پروتز را حدود یک تا یک و نیم سانتیمتر کمتر یا بیشتر از پهنای پستان درنظر گرفت. این اندازه بسیار مهم است.
فاصله نوک سینه تا چین زیر پستان
درصورتیکه این فاصله کم باشد از پروتزهایی با برجستگی زیاد پرهیز میکنیم. برعکس اگر این فاصله زیاد باشد سعی میکنیم از پروتز با حجمهای بیشتر استفاده شود. اگر این فاصله از ۱۳ سانتیمتر بیشتر باشد پروتز با حجم پایین همراه با لیفت سینه درنظر گرفته میشود.
محل نوک سینه
درصورتیکه محل نوک سینه کمی پایین باشد و به اصطلاح مقدار مختصری افتادگی سینه وجود داشته باشد سعی میشود از پروتز با حجمهای بیشتر استفاده شود. این افتادگی شاید تا ۲ سانتیمتر قابل قبول باشد.
درخواست مراجعه کننده
معیار مراجعهکنندگان برای سایز پروتز سینه عبارتست از بیشترین حجم پروتزی که نتیجهی مطلوبشان را در فرد دیگری مشاهده کرده اند. یعنی مراجعهکننده سایز پروتزی را درخواست میکند که آن را در بدن یکی از آشنایان دیده است. معمولا هم حداکثر حجم را درخواست میکنند.ا ین معیارها اشتباه است، اول اینکه پروتز را باید بر اساس پهنای سینه درخواست کرد، دوم هم کیفیت و حجم بافت پستان برای تعیین حجم درنظر گرفته شود.
مراجعه کننده اول باید سایز سینه و به عبارت دقیقتر کاپسایز خود را بداند. با پروتز، سایز کاپ تغییر میکند ولی سایز دور سینه تغییری نخواهد کرد. هم چنین مراجعه کننده باید بداند که کدام کاپ سایزی را مدنظر دارد. با بررسی تفاوت کاپسایز و معاینهی پستان، سایز پروتز انتخاب میشود. پیشنهاد میشود برای ارتباط واقعیتر بین حجم درخواستی و سایز ایجاد شده از تست برنج استفاده کنید.
تست برنج
برای اینکه درکی از این تست داشته باشید از سوتینهای اسفنجی مثالی خواهیم آورد. هدف این تست تعیین حجم اسفنج سوتینی که مراجعه کننده برای حجم و فرم ایدهال از آن استفاده میکند، می باشد. برای اینکار مراجعهکننده باید یک سوتین معمولی یا نخی انتخاب کند، بند دور این سوتین (استرپ سایز) باید متناسب با دور قفسهی سینه باشد. کاپ سایز این سوتین بر اساس تمایل مراجعهکننده انتخاب میشود. یعنی استرپ، سایز همان عددی می باشد که در سوتینهای قبلی استفاده می شده ولی کاپ، سایز جدیدی باشد که تمایل دارند بعد پروتز ایجاد شود. دوکیسهی فریزر را از برنج پر میکنند و داخل سوتین وقتی به سینه بسته شده قرار میدهند. انقدر مقدار برنج را کم و زیاد میکنند تا حداکثر تقارن ایجاد شود. همینطور فضای خالی داخل کاپ وجود نداشته باشد. بعد کیسهها را به ترتیب داخل ظرف پر از آب قرار خواهند داد.
از این طریق حجم بدست امده تقریبی از حجم پروتز خواهد بود. میشود بجای برنج داخل کیسههای فریزر را با آب پر کرد. با اضافه و کم کردن آب حداکثر تقارن را در حالیکه فضای خالی داخل کاپ وجود نداشته باشد را بدست میآوریم. با سرنگ یا ظرف مدرج حجم آب داخل کیسه را اندازه میگیریم.
انتخاب سایز پروتز سینه
براساس پروتزهای موجود و مشخصات پستان، تعدادی پروتز انتخاب میشود. نزدیک ترین حجم به حجم درخواست شده میتواند انتخاب شود. در نظر داشته باشید انتخاب سایز بزرگتر فشار بیشتری بر مهرههای گردن و شانه وارد میکند و در بلند مدت اثر جاذبه با افتادگی بیشتر میتواند همراه باشد. در نتیجه حین تصمیمگیری معمولا چالشی بین پزشک برای انتخاب حجم پایین تر با مراجعه کننده برای حجم بالاتر وجود دارد.
سوالهای متداول
بله ارتباط ضعیفی وجود دارد ولی معمولا برای جراح پلاستیک ملاک قرار نمیگیرد. افزایش یک کاپ سایز معمولا به ۲.۵ سانتیمتر افزایش محیط بدن در اندازه گیری از روی برجسته ترین ناحیه پستان تعریف میشود. بصورت تقریبی ۱۳۰ تا ۱۵۰ سی سی حجم برای افزایش یک کاپ سایز نیاز است. این مقدار برای پستانهای متفاوت متغییر هست و ممکن است حتی تا ۲۰۰ سی سی هم افزایش پیدا کند.
بله. افتادگی سینه را با پایین رفتن نوک سینه از چین زیر پستان تعریف میکنیم. درحقیقت با افتادگی نوک سینه از ترقوه افزایش مییابد. با وجودیکه این فاصله با گذاشتن پروتز افزایش مییابد ولی نوک سینه میتواند نسبت به چین زیرسینه در حد یک یا دو سانت به سمت بالا اصلاح شود. افتادگی بیش از دو سانتیمتر با پروتز به تنهایی اصلاح نمیشود و نیاز به لیفت سینه خواهد داشت.
بله. پوست و هالهی پستان با گذاشتن پروتز تحت کشش قرار میگیرد. در معاینهی قبل از عمل اندازهی هالهی پستان ارزیابی میشود. درصورتیکه حدس زده شود بعد پروتز اندازه هاله غیرطبیعی افزایش خواهد یافت اقدام به کاهش اندازهی آن حین عمل با برش دورهاله گرفته میشود. با اینحال هر زمانی بعد عمل این کاهش اندازه قابل انجام و حتی دقیقتر خواهد بود.
خیر. درصورتیکه تنها افزایش حجم با پروتز انجام شود اشکالات ساختاری پستان رفع نخواهد شد.
بله. هم پروتز و هم پستان براساس جاذبه تغییر محل خواهدن داد. درصورت شیردهی تغییر وضعیت پستان بیشتر خواهد بود. پروتز هر چه حجم و وزن بیشتر داشته باشد میزان افتادگی آن درطول زمان بیشتر خواهد بود.
دیده شدن لبههای پروتز از پوست، بیرون زدن پروتز از پوست و افتادگی پروتز مشکلاتی هستند که ممکن است ایجاد شوند (به ترتیب rippling ، extrusionو double bubble deformity برای این اصطلاحات استفاده میشوند.
هرجسم خارجی که در بدن کار گذاشته شود ممکن است پوشش خود را به تدریج ضعیف کند و از پوست بیرون بزند. از پیچ و پلاکهای بکار رفته در ارتوپدی گرفته تا سیمهای به اصطلاح باطری قلب ممکن است پوست را سوراخ و بیرون بزنند. علت بیرون زدن، یا عفونت هست یا اینکه پوشش کافی نبوده است. پروتز هم از این قانون مستثنی نیست. مهمترین دلیل بیرون زدن پروتز (extrusion) پوشش ناکافی است. یعنی ضخامت بافت پستان برای پوشاندن طولانی مدت پروتز کافی نیست. در مواردی که ضخامت بافت پستان کافی نیست پروتز را زیر عضله میگذارند تا عضله علاوه بر بافت پستان به پوشش پروتز کمک کند. مسلم است که گذاشتن پروتز با حجم بالا احتمال بیرون زدن را در موارد پوشش بینابینی بیشتر میکند.
سخن پایانی
همانطور که در این مقاله ذکر کردیم سایز پروتز سینه در فرم دهی بهتر سینه ها و همچنین نتجیه نهایی جراحی پروتز سینه تاثیر گذار می باشد، بنابراین افراد باید سایزی متناسب با مشخصات پروتز و سینه های خود انتخاب کنند، و این کار باید با مشورت با بهترین جراح پلاستیک و راهنمایی وی انجام شود، چرا که انتخاب سایز اشتباه منجر به بد فرم شدن سینه های شما خواهد شد پس حتما سایز پروتز سینه را با نظر جراح پلاستیک با تجربه انتخاب کنید.